ഈ നോവൽ തുടക്കം മുതൽ വായിക്കുവാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...
അദ്ധ്യായം - മൂന്ന്
ജർമ്മനിയുടെ ആർമി ഗ്രൂപ്പ്-B യുടെ കമാൻഡർ എന്ന നിലയിൽ അറ്റ്‌ലാന്റിക്ക് പ്രതിരോധത്തിന്റെ ചുമതല ഫീൽഡ് മാർഷൽ എർവിൻ റോമലിന് ആയിരുന്നു. വടക്കൻ ഫ്രാൻസ് തീരം വഴി യൂറോപ്യൻ ഭൂഖണ്ഡത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനുള്ള സഖ്യകക്ഷികളുടെ ശ്രമത്തെ പൊരുതി തോൽപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിൽ നിക്ഷിപ്തമായ ചുമതല. 1944 ജനുവരിയിൽ കമാൻഡ് ഏറ്റെടുത്തതിന് ശേഷം തീരദേശ സുരക്ഷയുടെ കാര്യത്തിൽ അവിശ്വസനീയമായ മുന്നേറ്റമാണ് അദ്ദേഹം കാഴ്ച്ച വച്ചത്. ബീച്ചുകളും തന്ത്ര പ്രധാനമായ മേഖലകളും ഒന്നു പോലും ഒഴിവാക്കാതെ സന്ദർശിച്ച് തന്റെ ഊർജ്ജസ്വലമായ സാന്നിദ്ധ്യം കൊണ്ട് ഡിവിഷണൽ കമാൻഡർമാർ മുതൽ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന റാങ്കിലുള്ള പ്രൈവറ്റുകൾക്കിടയിൽ വരെ ആത്മവിശ്വാസം പകരുവാൻ അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചു.
തന്റെ ഹെഡ്ക്വാർട്ടേഴ്സ് സ്ഥിരമായി മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നതിനാൽ ഇന്ന് ഒരിടത്താണെങ്കിൽ അടുത്ത ദിവസം എവിടെയായിരിക്കും അദ്ദേഹം എന്ന് ആർക്കും തന്നെ കൃത്യമായി അറിവുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആഫ്രിക്കൻ കോർപ്സ് ദിനങ്ങൾ മുതൽ തന്റെ സന്തത സഹചാരിയും വിശ്വസ്തനുമായ ഡ്രൈവർ മേജർ കോൺറാഡ് ഹോഫറിനൊപ്പം എല്ലാവർക്കും പരിചിതമായ ആ കറുത്ത മെഴ്സെഡിസ് കാറിൽ തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായി ആർമി കേന്ദ്രങ്ങളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുക എന്ന സ്വഭാവം അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.
അന്നേ ദിവസം ആ സമയത്ത്, അതായത് ഹ്യൂ കെൽസോ ഇംഗ്ലീഷ് ചാനലിൽ ആൽഡർണീ ദ്വീപിന് പടിഞ്ഞാറ് അലക്ഷ്യമായി ഒഴുകി നടക്കുന്ന സമയത്ത് ഫീൽഡ് മാർഷൽ എർവിൻ റോമൽ ഇരുപത്തിയൊന്നാം പാരച്യൂട്ട് റെജിമെന്റിലെ ഓഫീസർമാരോടൊപ്പം ഡിന്നർ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. നോർമൻഡിയിലെ സെന്റ് ലോയിൽ നിന്നും ഏതാണ്ട് പത്ത് മൈൽ അകലെ കാംപോക്സിലുള്ള ഒരു കൊട്ടാരത്തിൽ.
അന്ന് അദ്ദേഹം അവിടെ എത്തിയതിന് ഒരു പ്രത്യേക കാരണം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു. ഹൈക്കമാൻഡ്, എന്തിന്, ഫ്യൂറർ പോലും വിശ്വസിച്ചിരുന്നത് അധിനിവേശത്തിനായി സഖ്യകക്ഷികൾ എത്തുകയാണെങ്കിൽ അത് പാസ് ഡി കലൈസ് പ്രദേശത്തു കൂടി ആയിരിക്കും എന്നാണ്. എന്നാൽ റോമൽ അതിനോട് യോജിച്ചില്ല. ഐസൻഹോവറിന്റെ സ്ഥാനത്ത് താനായിരുന്നുവെങ്കിൽ നോർമൻഡിയിലായിരിക്കും ആക്രമണം അഴിച്ചു വിടുക എന്ന് അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. എന്നാൽ ഇതൊന്നും പൊതുജനങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജനസമ്മതിയ്ക്ക് ഒരു കോട്ടവും വരുത്തിയില്ല. ബെർലിനിലെ ആംഡ് ഫോഴ്സിന്റെ ഹൈക്കമാൻഡിന്റെ തീരുമാനങ്ങൾക്ക് റോമൽ ഒട്ടും വില കല്പിക്കാൻ നിന്നില്ല. യുദ്ധത്തിൽ ജർമ്മനി പരാജയത്തിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തുകയാണെന്നതിൽ അദ്ദേഹത്തിന് സംശയമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എത്ര നാൾ കൂടി യുദ്ധം നീണ്ടു പോകും എന്നതിൽ മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിന് സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
അതുകൊണ്ടു തന്നെയാണ് അദ്ദേഹം നോർമൻഡിയിലേക്ക് വന്നതും. ഫ്യൂററെ വധിക്കുക എന്ന അത്യന്തം അപകടകരമായ ഗൂഢാലോചനയിൽ അദ്ദേഹവും ഭാഗഭാക്കായിരുന്നു. ആർമി ഗ്രൂപ്പ്-B യുടെ കമാൻഡർ ആയി ചാർജ്ജ് എടുത്തതിന് ശേഷം അദ്ദേഹം തന്റെ പഴയ സൗഹൃദങ്ങളിൽ ചിലതെല്ലാം പുതുക്കി. ഫ്രാൻസിലെ മിലിട്ടറി ഗവർണർ ജനറൽ വോൺ സ്റ്റൂപ്‌നാഗെൽ, ജനറൽ അലക്സാണ്ടർ വോൺ ഫാൾക്കൻഹ്യൂസൻ എന്നിവർ വോൺ സ്റ്റൗഫൻബെർഗിനോടൊപ്പം ഹിറ്റ്‌ലറെ വധിക്കുവാനുള്ള ഗൂഢാലോചനയിൽ പങ്കാളികളായിരുന്നു. റോമലിനെ തങ്ങളുടെ പക്ഷത്തേക്ക് കൊണ്ടുവരുവാൻ അവർക്ക് അധിക സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.
അന്ന് രാവിലെ റാസ്റ്റൻബർഗ്ഗിൽ വച്ച് നടക്കാൻ പോകുന്ന വധശ്രമത്തെക്കുറിച്ച് അവരെല്ലാവരും തന്നെ ബോധവാന്മാരായിരുന്നു. തന്റെ വിശ്വസ്ഥനായ മേജർ കോൺറാഡ് ഹോഫറിനെ തലേദിവസം തന്നെ റോമൽ വിമാനമാർഗ്ഗം ബെർലിനിലെ ജനറൽ ഓൾബ്രിഷ്ടിന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് അയച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ ഇതുവരെയും അവിടെ നിന്നുള്ള യാതൊരു വിവരവും എത്തിയിട്ടില്ല. അങ്ങനെയൊരു സംഭവം നടന്നതിനെക്കുറിച്ച് യാതൊരു സൂചനയും റേഡിയോ വാർത്തകളിൽ പോലുമില്ല.
ആർമി മെസ്സിൽ തന്റെ റെജിമെന്റിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തുകൊണ്ട് കേണൽ ഹാൾഡർ എഴുന്നേറ്റു. “ജെന്റിൽമെൻ... നമ്മുടെ ഫ്യൂറർക്കും സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ വിജയത്തിനും വേണ്ടി ആശംസിച്ചു കൊണ്ട് നമുക്ക് ആരംഭിക്കാം...”
“ഇത്രയേറെ യുവാക്കൾ...!” റോമൽ മനസ്സിലോർത്തു. “എന്തിനു വേണ്ടി...?” തന്റെ മനോവ്യാപാരം പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഗ്ലാസ് ഉയർത്തി ചിയേഴ്സ് പറഞ്ഞിട്ട് അദ്ദേഹം അവരോടൊപ്പം ചേർന്നു.
“അങ്ങനെ ഫീൽഡ് മാർഷൽ എർവിൻ റോമൽ... നമ്മുടെ ഡെസർട്ട് ഫോക്സ്... ഇന്ന് നമ്മോടൊപ്പം അത്താഴത്തിന് ഇവിടെ എത്തിയിരിക്കുന്നത് നമുക്ക് ലഭിച്ച ഏറ്റവും വലിയ ബഹുമതിയാണ്...” അയാൾ പറഞ്ഞു.
ആവേശത്തോടെ കൈയ്യടിച്ചു കൊണ്ട് ഉത്സാഹഭരിതമായ ആർപ്പുവിളികളോടെ അവർ തങ്ങളുടെ ഗ്ലാസുകൾ കാലിയാക്കി. അവർക്ക് തന്നോടുള്ള സ്നേഹവും ബഹുമാനവും എല്ലാം കണ്ട് റോമൽ വികാരഭരിതനായിപ്പോയി എന്നു പറയാം. കേണൽ ഹാൾഡർ അദ്ദേഹത്തിന് നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു. “ഫീൽഡ് മാർഷൽ, താങ്കൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു ചെറിയ എന്റർടെയ്ൻമെന്റ് പ്രോഗ്രാം ഞങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്... കാണുവാൻ സമ്മതമായിരിക്കും എന്ന് കരുതുന്നു...”
“തീർച്ചയായും...” ഒഴിഞ്ഞ ഷാംപെയ്ൻ ഗ്ലാസ് നിറയ്ക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് റോമൽ പറഞ്ഞു. “സന്തോഷമേയുള്ളൂ...”
ആ നിമിഷമാണ് പിൻഭാഗത്തെ വാതിൽ തുറന്ന് കോൺറാഡ് ഹോഫർ മെസ്സിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചത്. വളരെ ക്ഷീണിതനായിരുന്നു അയാൾ. ക്ഷൗരം ചെയ്യാത്ത മുഖം. ചാര നിറമുള്ള ഫീൽഡ് കോട്ടിന്റെ കഴുത്തറ്റം വരെ ബട്ടൺ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.
“ആഹ്, കോൺറാഡ്, നിങ്ങൾ എത്തിയല്ലോ...” റോമൽ കൈ ഉയർത്തി വിളിച്ചു. “വരൂ, ഒരു ഗ്ലാസ് ഷാംപെയ്ൻ ആയിക്കോട്ടെ... അതിന്റെ കുറവ് നിങ്ങളുടെ മുഖത്ത് കാണാനുണ്ട്...”
“ബെർലിനിൽ നിന്നും വരുന്ന വഴിയാണ്, ഫീൽഡ് മാർഷൽ... സെന്റ് ലോയിൽ ലാന്റ് ചെയ്തതേയുള്ളൂ...”
“യാത്ര എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു...?”
“വളരെ മോശം...” ഷാംപെയ്ൻ ഇറക്കിക്കൊണ്ട് ഹോഫർ പറഞ്ഞു.
“മൈ ഡിയർ ബോയ്... ചെന്ന് കുളി കഴിഞ്ഞിട്ട് പെട്ടെന്ന് വരൂ... അപ്പോഴേക്കും ഇവർ കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും അറേഞ്ച് ചെയ്യും...” റോമൽ കേണൽ ഹാൾഡറിന് നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു. “നേരത്തെ പറഞ്ഞ ആ പ്രോഗ്രാം ഒരു അര മണിക്കൂർ നേരത്തേക്ക് വൈകിപ്പിക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന് നോക്കൂ...”
“നോ പ്രോബ്ലം, ഫീൽഡ് മാർഷൽ...”
“ഗുഡ്... എങ്കിൽ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് കാണാം...” ഒരു ബോട്ട്‌ൽ ഷാംപെയ്നും രണ്ടും ഗ്ലാസുകളും എടുത്ത് റോമൽ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ഹോഫർ അദ്ദേഹത്തെ അനുഗമിച്ചു.
ബെഡ്റൂമിന്റെ വാതിൽ അടഞ്ഞതും ഹോഫർ അസ്വസ്ഥതയോടെയും അതിലേറെ രോഷത്തോടെയും തിരിഞ്ഞു. “എല്ലാം നശിപ്പിച്ചു അവർ... മെയിൻ ഗേറ്റിന് പുറത്തു വച്ച് സ്വയം പൊട്ടിത്തെറിക്കാനേ ആ മണ്ടൻ കീനിഗ്ഗിന് സാധിച്ചുള്ളൂ...”
“എന്നു വച്ചാൽ അയാളുടെ ശ്രദ്ധക്കുറവ്...” നിരാശയോടെ റോമൽ പറഞ്ഞു. “എന്തായാലും ശാന്തനാകൂ കോൺറാഡ്... ഒരു ഷാംപെയ്ൻ കൂടി അകത്താക്കിയിട്ട് കുറച്ചു നേരം ഷവറിന്റെ അടിയിൽ പോയി നിൽക്കൂ... തല ഒന്ന് തണുക്കട്ടെ...”
ഹോഫർ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. യൂണിഫോം നേരെ പിടിച്ചിട്ടിട്ട് റോമൽ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് തന്റെ രൂപം ഒന്ന് വിലയിരുത്തി. വയസ്സ് അമ്പത്തിമൂന്ന് ആയെങ്കിലും കരുത്തുറ്റ ശരീരത്തിനുടമ... ശരാശരി ഉയരം... ആജ്ഞാശക്തി സ്ഫുരിക്കുന്ന മുഖഭാവം... ലളിതമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ യൂണിഫോം. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധ കാലത്ത് ഇൻഫന്ററി ഓഫീസർ ആയി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചപ്പോൾ ലഭിച്ച Blue Max, Pour le Merite എന്നീ മെഡലുകളാൽ അലംകൃതമായ യൂണിഫോം... Knight’s Cross with Oak Leaves, Swords and Diamonds എന്നിവ കണ്ഠത്തിൽ അണിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ചുരുക്കത്തിൽ ഇത്രയും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരാൾക്ക് വേറൊരു മെഡലിന്റെയും ആവശ്യം തന്നെ ഇല്ലെന്നതാണ് വാസ്തവം.
ഒരു ബാത്ത് ടവൽ ധരിച്ച് തല തുവർത്തിക്കൊണ്ട് ഹോഫർ പുറത്ത് വന്നു. “ഓൾബ്രിഷ്ടും സഹപ്രവർത്തകരും പരിഭ്രാന്തിയിലാണവിടെ... അവരെ കുറ്റം പറയാനൊക്കില്ല... ഗെസ്റ്റപ്പോയോ SD യോ ഏതു നിമിഷവും അവരുടെ അടുത്ത് എത്താൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ട്...”
“അതെ...” റോമൽ പറഞ്ഞു. “ഒരു കോഴിക്കർഷകൻ ആയിട്ടാണ് ഹിംലർ തന്റെ ജീവിതം ആരംഭിച്ചത്... പക്ഷേ, ആര് എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും അത്ര വിഡ്ഢിയൊന്നുമല്ല അയാൾ... ആട്ടെ, സ്റ്റൗഫൻബെർഗ് എന്തു പറയുന്നു...?”
“തന്റെ നിലപാടിൽ ഇപ്പോഴും ഉറച്ചു നിൽക്കുന്നു അദ്ദേഹം... വരും ദിനങ്ങളിൽ സമയം പോലെ എപ്പോഴെങ്കിലും ജനറൽമാരായ വോൺ സ്റ്റൂപ്‌നാഗെലിനെയും ഫാൾക്കൻഹ്യൂസനെയും താങ്കൾ നേരിൽ കണ്ട് ചർച്ച നടത്തുന്നത് നന്നായിരിക്കുമെന്ന് അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു...”
“എന്തു ചെയ്യാൻ പറ്റുമെന്ന് ഞാൻ നോക്കട്ടെ...”
ബാത്ത്റൂമിൽ ചെന്ന് യൂണിഫോം അണിഞ്ഞിട്ട് ഹോഫർ തിരിച്ചെത്തി. “പക്ഷേ, അതൊരു നല്ല ആശയമാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല... ഹിംലർക്ക് താങ്കളെക്കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും സംശയമുണ്ടെങ്കിൽ ഇപ്പോൾത്തന്നെ താങ്കൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിരീക്ഷണത്തിന് കീഴിലായിരിക്കും...”
“ഓ, അതെന്തെങ്കിലുമാവട്ടെ...” റോമൽ പറഞ്ഞു. “പെട്ടെന്ന് റെഡിയാകൂ... എനിക്ക് വേണ്ടി അവർ എന്തോ ചെറിയ ഒരു ഷോ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്... അവരെ നിരാശപ്പെടുത്താൻ എനിക്കാഗ്രഹമില്ല...”
(തുടരും)
അടുത്ത ലക്കത്തിന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...
