Saturday, October 30, 2021

നൈറ്റ് ഓഫ് ദി ഫോക്സ് - 44

ഈ നോവൽ തുടക്കം മുതൽ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...



സിറ്റിങ്ങ് റൂമിലെ മേശയ്ക്കരികിൽ തന്റെ വീൽ ചെയറിൽ ഇരിക്കുന്ന ജെറാർഡ് ക്രെസ്സൺ ഗ്ലാസ്സുകളിൽ വീണ്ടും റെഡ് വൈൻ നിറച്ചു. "നിങ്ങളുടെ മിഥ്യാധാരണകളെ തിരുത്താനൊന്നും എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല..." അയാൾ സാറയോട് പറഞ്ഞു. "ഫ്രാൻസിലെയും യൂറോപ്പിലെ മറ്റ് ഏത് അധിനിവേശ രാഷ്ട്രങ്ങളിലെയും എന്ന പോലെ ജെഴ്സിയിലും യഥാർത്ഥ ശത്രുക്കൾ ഇൻഫോർമർമാരാണ്... അവർ ഇല്ലാതെ ഗെസ്റ്റപ്പോയ്ക്ക് എവിടെയും പ്രവർത്തിക്കുക അസാദ്ധ്യം..."


"പക്ഷേ, ഞാൻ കേട്ടത് ജെഴ്സിയിൽ ഗെസ്റ്റപ്പോയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം ഇല്ലെന്നാണല്ലോ..." സാറ പറഞ്ഞു.


"ഗെഹൈമെ ഫെൽഡ്പൊലീസൈ എന്നൊരു സംവിധാനമാണ്‌ ഔദ്യോഗികമായി അവിടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്... എന്ന് വച്ചാൽ സീക്രട്ട് ഫീൽഡ് പോലീസ്... ജർമ്മൻ മിലിട്ടറി ഇന്റലിജൻസ് ആയ അബ്ഫെറിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലാണെന്നാണ് വയ്പ്പ്... എല്ലാം ജനങ്ങളുടെ കണ്ണിൽ പൊടിയിടാനുള്ള ഒരു തന്ത്രം... പിന്നെ, ഒരു ബ്രിട്ടീഷുകാരി എന്ന നിലയിൽ നിങ്ങളെ അവർ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുമെന്ന് കരുതുന്നുമില്ല..." അയാൾ ചിരിച്ചു.


"മണ്ടത്തരം..." കിച്ചണിൽ നിന്ന് കോഫിയുമായി എത്തിയ സോഫി പറഞ്ഞു. "ജെഴ്സിയിൽ സീക്രട്ട് ഫീൽഡ് പോലീസിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവരിൽ അധികവും ഗെസ്റ്റപ്പോയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്..."


"അവർ എവിടെയാണ് തങ്ങിയിരിക്കുന്നത് എന്നറിയുമോ...?" സാറ ആരാഞ്ഞു.


"ഹാവിയർ ഡി പാസിലുള്ള സിൽവർടൈഡ് ഹോട്ടലിൽ... ആ സ്ഥലം പരിചയമുണ്ടോ...?"


"ഓ യെസ്..." അവൾ തല കുലുക്കി. "കൊച്ചു കുട്ടി ആയിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഹാവിയർ ഡി പാസിൽ നീന്താൻ പോകുമായിരുന്നു..."


"ഗെസ്റ്റപ്പോ, സീക്രട്ട് ഫീൽഡ് പോലീസ്, SD, അബ്ഫെർ... എവിടെ ആയിരുന്നാലും ശരി, അപ്രതീക്ഷിതമായി വാതിൽക്കൽ മുട്ട് കേൾക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഒരുവൻ അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, ആ പാവത്താനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അത് ഗെസ്റ്റപ്പോ തന്നെയാണ്..." മാർട്ടിനോ പറഞ്ഞു.


"അതെ... അതു തന്നെയാണ് ജെഴ്സിയിലെയും അവസ്ഥ..." ജെറാർഡ്‌ പറഞ്ഞു. "പ്രദേശവാസികളുടെ കണ്ണിൽ അവർ ഗെസ്റ്റപ്പോകളാണ്... ലിയോൺസിലും പാരീസിലും ഒക്കെ നടക്കുന്നതുമായി താരതമ്യം ചെയ്താൽ ഇതൊരു മിക്കി-മൗസ് കളി മാത്രമാണ്... പക്ഷേ, ഒരു ക്യാപ്റ്റൻ മുള്ളർ ഉണ്ട്... താൽക്കാലിക കമാൻഡ് ഇൻ ചാർജ്...  അയാളെ ഒന്ന് കരുതിയിരിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും... ഒപ്പം അയാളുടെ മുഖ്യ സഹായി ആയ ഇൻസ്പെക്ടർ ക്ലൈസ്റ്റിനെയും..."


"SS സേനാംഗങ്ങളാണോ അവർ...?"


"അതെനിക്കറിയില്ല... ഒരു പക്ഷേ അല്ലായിരിക്കാം... അവരെ ഒരിക്കലും യൂണിഫോമിൽ കാണാറില്ല... ഏതെങ്കിലും വൻനഗരത്തിലെ പോലീസ് ടീമിന്റെ സഹായികളാകാം... മൊത്തം ഇത്തരം ആൾക്കാരാണ്... തങ്ങളുടെ കഴിവ് തെളിയിച്ച് സ്ഥാനലബ്ധിയ്ക്കായി ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നവർ..." അയാൾ ചുമൽ വെട്ടിച്ചു. "ഗെസ്റ്റപ്പോയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ നിങ്ങൾ ഒരു SS ഭടൻ ആകണമെന്നില്ല... എന്തിന്, ഒരു നാസി പാർട്ടി പ്രവർത്തകൻ പോലും ആകണമെന്നില്ല..."


"സത്യം..." മാർട്ടിനോ പറഞ്ഞു. "അതെന്തിങ്കിലുമാകട്ടെ, ജെഴ്സിയിൽ നിന്നും കെൽസോയെ പുറത്തെത്തിക്കുവാനുള്ള ഞങ്ങളുടെ ശ്രമത്തെ നിങ്ങൾ എങ്ങനെ വിലയിരുത്തുന്നു...?"


"തീർച്ചയായും എളുപ്പമല്ല തന്നെ... പൊതുജനങ്ങളുടെ യാത്രയ്ക്ക് കർശന നിയന്ത്രണമാണ് അവർ ഏർപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്... ഒരു ചെറു ബോട്ടിൽ പുറത്തു കടക്കുക എന്നത് ഈ അവസരത്തിൽ തീർത്തും അസാദ്ധ്യമായിരിക്കും..."


"പ്രത്യേകിച്ചും, നടക്കാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിലുമാണ്‌ അദ്ദേഹമെങ്കിൽ......" സോഫി ചുമൽ വെട്ടിച്ചു.


"ഏതു നിമിഷവും നിങ്ങളുടെ ഫോൺ കോളിനായി SOE യിൽ ഈ വാരാന്ത്യത്തിൽ അവർ കാത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ടാകും..." മാർട്ടിനോ പറഞ്ഞു. "പിക്ക് ചെയ്യാനായി ഞായറാഴ്ച്ച രാത്രിയിൽ ലൈസാൻഡർ അയക്കാനാണ്‌ പ്ലാൻ..."


പെട്ടെന്ന് ജെറാർഡ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. "എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ഐഡിയ... നിങ്ങൾ ഒരു SS ഉദ്യോഗസ്ഥൻ ആണെന്നാണല്ലോ വയ്പ്പ്... എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും കെൽസോയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാം നിങ്ങൾക്ക്... അങ്ങനെയാകുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടു പിടിക്കുക, അറസ്റ്റ് ചെയ്യുക... ഞാൻ പറയുന്നത് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ...? എന്നിട്ട് അദ്ദേഹത്തെ ഔദ്യോഗികമായിത്തന്നെ ഇവിടെയെത്തിക്കുക... പിന്നെ എളുപ്പമല്ലേ...?"


"വളരെ നല്ല ആശയം..." സാറ പറഞ്ഞു. "പക്ഷേ, ഹെലൻ ആന്റിയെയും ജനറലിനെയും എന്തു ചെയ്യും...? അവരെയും അറസ്റ്റ് ചെയ്യേണ്ടി വരില്ലേ...?"


മാർട്ടിനോ തല കുലുക്കി. "ആശയം നല്ലത് തന്നെ... സാരമില്ല, വേറെന്തെങ്കിലും മാർഗ്ഗമുണ്ടോ എന്ന് അവിടെയെത്തിയിട്ട്  ഞങ്ങൾ നോക്കട്ടെ..."


"അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഒരു വെടിയുണ്ട കൊണ്ട് കാര്യം അവസാനിപ്പിക്കുക..." ജെറാർഡ് പറഞ്ഞു. "അവർ പറയുന്നത് പോലെ അത്രയ്ക്കും ഗൗരവതരമാണ്‌ കാര്യങ്ങളെങ്കിൽ എന്നാണ് ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്..."


"രക്ഷപെടാനുള്ള ഒരു അവസരത്തിന് അർഹനാണ് അദ്ദേഹവും..." മാർട്ടിനോ പറഞ്ഞു. "എന്തെങ്കിലും മാർഗ്ഗമുണ്ടെങ്കിൽ അദ്ദേഹത്തെ ഞാൻ പുറത്തെത്തിച്ചിരിക്കും... അതല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ........" മാർട്ടിനോ ചുമൽ വെട്ടിച്ചു. "ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ ജെഴ്സിയിലേക്ക് പുറപ്പെടണം... സീറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്യുന്നതിനുള്ള നടപടികൾ എന്തൊക്കെയാണ്...?"


"മൂവിങ്ങ് ഓഫീസറുടെ ഓഫീസ് ഹാർബറിൽത്തന്നെയാണ്... അയാളാണ്‌ പാസ്സ് ഇഷ്യൂ ചെയ്യുന്നത്... നിങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടാകില്ല..."


"ഗുഡ്..." മാർട്ടിനോ പറഞ്ഞു. "അപ്പോൾ അതിന്റെ കാര്യത്തിലും തീരുമാനമായി..."


സോഫി നാലു ഗ്ലാസ്സുകളിൽ റെഡ് വൈൻ നിറച്ചു. "ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ആശംസകളൊന്നും നേരാൻ പോകുന്നില്ല... ഒരു കാര്യം മാത്രം പറയാം..."


"എന്താണത്...?" മാർട്ടിനോ ചോദിച്ചു.


അവൾ സാറയുടെ ചുമലിൽ കൈയ്യിട്ട് തന്നോട് ചേർത്തു നിർത്തി. "ഈ കുട്ടിയെ എനിക്ക് വല്ലാതങ്ങ് ഇഷ്ടമായി... അവിടെ എന്തു തന്നെ സംഭവിച്ചാലും ഇവളെ ജീവനോടെ തിരിച്ചെത്തിക്കണം... ഇവളെക്കൂടാതെയെങ്ങാനും നിങ്ങൾ ഇവിടെ തിരിച്ചെത്തിയാൽ, ഞാനായിരിക്കും നിങ്ങളുടെ തലയ്ക്കകത്തു കൂടി വെടിയുണ്ട പായിക്കുന്നത്... പറഞ്ഞില്ലെന്ന് വേണ്ട..."


പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഗ്ലാസ് ഉയർത്തി അവൾ അദ്ദേഹത്തിന് ചിയേഴ്സ് പറഞ്ഞു.


(തുടരും)


അടുത്ത ലക്കത്തിന്‌ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...


Saturday, October 23, 2021

നൈറ്റ് ഓഫ് ദി ഫോക്സ് - 43

ഈ നോവൽ തുടക്കം മുതൽ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...



ഗാവ്റേയിലുള്ള നാല്പത്തിയൊന്നാം പൻസർ ഗ്രനേഡിയേഴ്സ് ക്യാമ്പ് മെസ്സിലെ മേശയ്ക്ക് മുന്നിൽ ഇരിക്കുകയാണ് ഹെയ്നി ബാം. ഓഫീസർമാരുടെ ചിയേഴ്സ് വിളികളും ഹർഷാരവങ്ങളും എല്ലാം പുഞ്ചിരിയോടെ ഏറ്റുവാങ്ങിയ അയാൾ ശബ്ദഘോഷങ്ങൾ ഒടുങ്ങിയപ്പോൾ തല കുലുക്കിക്കൊണ്ട് നന്ദി പ്രകടിപ്പിച്ചു.


വിവിധ മെഡലുകളാൽ അലംകൃതമായ കറുത്ത പൻസർ യൂണിഫോം അണിഞ്ഞ റഷ്യൻ യുദ്ധനിരയിലെ വീരയോദ്ധാവും ആ റെജിമെന്റിലെ കേണലുമായ ചെറുപ്പക്കാരൻ എഴുന്നേറ്റു. "ഹെർ ഫീൽഡ് മാർഷൽ, താങ്കൾക്ക് വിരോധമില്ലെങ്കിൽ രണ്ട് വാക്ക് സംസാരിക്കാമോ...? എന്റെ ഓഫീസർമാരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വലിയൊരു കാര്യമായിരിക്കും അത്..."


ഹെയ്നി ബാം, വശത്തേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി. ഹോഫറിന്റെ മുഖത്ത് തെല്ല് ആശങ്ക നിറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ അത് അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ ഹെയ്നി തന്റെ യൂണിഫോമിന്റെ ട്യൂണിക്ക് നേരെയാക്കി. "ജെന്റിൽമെൻ... ഫ്യൂറർ നമ്മെ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ജോലി വളരെ ലളിതമാണ്... ശത്രുവിനെ നമ്മുടെ ബീച്ചുകളിൽ നിന്നും അകറ്റി നിർത്തുക... അതെ, ഞാൻ പറയുന്നു, നമ്മുടെ ബീച്ചുകളിൽ നിന്നും... അവിഭക്തമായ യൂറോപ്പാണ് നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം... ആ ബീച്ചുകളിലാണ് നാം യുദ്ധം ജയിക്കാൻ പോകുന്നത്... തോൽവിയ്ക്കുള്ള യാതൊരു സാദ്ധ്യതയുമില്ല... ഫ്യൂററുടെ നിയോഗം ദൈവ നിശ്ചയമാണ്... അല്പമെങ്കിലും വകതിരിവുള്ളവർക്ക് അക്കാര്യത്തിൽ സംശയമൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല..." ഓരോ വാക്കും അത്ഭുതത്തോടെ ആവേശഭരിതരായി ശ്രവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സൈനികർക്ക് അതിലെ യുക്തിയും യുക്തിരാഹിത്യവും ഒന്നും ഒരു പ്രശ്നമേ ആയിരുന്നില്ല. അയാൾ തന്റെ നിറചഷകം ഉയർത്തി. "അതുകൊണ്ട്, ജെന്റിൽമെൻ, ജോയിൻ മീ... നമ്മുടെ ഫ്യൂറർ അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്‌ലറിന് വേണ്ടി..."


"അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്‌ലർ...!" അവർ ആർത്തുവിളിച്ചു.


ഹെയ്നി ബാം തന്റെ ഗ്ലാസ്സിലെ മദ്യം നെരിപ്പോടിലെ തീക്കനലുകൾക്ക് മുകളിലേക്ക് ഒഴിച്ചു. അത്ഭുതകരമെന്ന് പറയട്ടെ, അതിന്റെ ആവേശത്തിൽ ആ സൈനികർ എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ ഗ്ലാസ്സുകൾ നെരിപ്പോടിനുള്ളിലേക്ക് കമഴ്ത്തി. ശേഷം, പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ ഹെയ്നിയെയും ഹോഫറിനെയും കരഘോഷങ്ങളോടെ രണ്ടു വരികളിലായി അവർ അനുഗമിച്ചു. 


"നിങ്ങൾ മദ്യലഹരിയിൽ ആയിരുന്നുവെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കേണ്ടതായിരുന്നു..." ക്രെസ്സിയിലേക്ക് കാറിൽ യാത്ര തിരിക്കവേ ഹോഫർ പറഞ്ഞു. അവിടെയുള്ള പഴയ ഒരു കൊട്ടാരത്തിലായിരുന്നു റോമലിന്റെ താൽക്കാലിക ഹെഡ്ക്വാർട്ടേഴ്സ് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്.


"എന്താ, എന്റെ പ്രകടനം അത്ര മോശമായിരുന്നോ...?" ഹെയ്നി ബാം ചോദിച്ചു.


"എന്നല്ല ഞാൻ പറഞ്ഞത്... വാസ്തവത്തിൽ നിങ്ങളുടെ പ്രസംഗം ഗംഭീരമായിരുന്നു..."


"പറയുന്നത് അവിവേകമാണെങ്കിൽ പൊറുക്കണം ഹെർ മേജർ... നാടകീയമായ വാഗ്ദ്ധോരണികൾ പ്രയോഗിക്കാനുള്ള അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല ഞാൻ..." ഹെയ്നി പറഞ്ഞു.


"എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നു..." ഹോഫർ പറഞ്ഞു. "സത്യം പറഞ്ഞാൽ, എന്ത് കേൾക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചുവോ അതു തന്നെയാണ് നിങ്ങളിൽ നിന്നും അവർ കേട്ടത്..."


'ഭ്രാന്ത്...' ഹെയ്നി മനസ്സിലോർത്തു. 'സമനില തെറ്റാത്തതായി ഞാൻ മാത്രമേയുള്ളോ ഇവിടെ...?' അപ്പോഴേക്കും അവരുടെ കാർ ആ കൊട്ടാരത്തിന്റെ അങ്കണത്തിൽ എത്തിയിരുന്നു. പാറാവുകാരുടെ സല്യൂട്ടുകൾ സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ മുകളിലേക്കുള്ള പടവുകൾ ഓടിക്കയറി. തൊട്ടു പിന്നിൽത്തന്നെ ഹോഫറും ഉണ്ടായിരുന്നു. രണ്ടാം നിലയിലെ സ്വീറ്റിന് മുന്നിലാണ് അവർ ചെന്ന് നിന്നത്.


സ്റ്റഡീ റൂമിൽ അടച്ച് പൂട്ടി ഇരിക്കുകയായിരുന്ന ഫീൽഡ് മാർഷൽ ഇർവിൻ റോമൽ വാതിലിൽ മുട്ടിയത് ഹോഫർ ആണെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയതിന് ശേഷം കതക് തുറന്നു. "എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു...?" അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.


"ഗംഭീരം..." ഹോഫർ പറഞ്ഞു. "ഉയർന്ന മാർക്കോടെയുള്ള വിജയം... താങ്കളുടെ ആ പ്രസംഗം താങ്കൾ ഒന്ന് കേൾക്കേണ്ടത് തന്നെ ആയിരുന്നു..."


"എക്സലന്റ്..." റോമൽ തല കുലുക്കി. "ചാനൽ ഐലന്റ്സിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഭംഗിയായി മുന്നേറുന്നുണ്ടല്ലോ അല്ലേ...? ഗ്വെൺസിയിലെ വോൺ ഷ്മെറ്റോയുമായി സംസാരിച്ചുവോ...?"


"നേരിട്ട് സംസാരിച്ചിരുന്നു ഹെർ ഫീൽഡ് മാർഷൽ... അദ്ദേഹത്തിനുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങൾ രേഖാമൂലം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നാണ് പറഞ്ഞത്... ഷെർബർഗ്ഗിലെ നേവൽ ഹെഡ് ക്വാർട്ടേഴ്സിൽ നിന്നും അറിയിച്ചത് പോലെ ഈയിടെയായി ദ്വീപുകൾക്കിടയിലുള്ള യാത്രകൾ മുഴുവനും രാത്രികാലങ്ങളിലാണ് നടത്തുന്നത്... വ്യോമമേഖലയിലെ ശത്രുവിമാനങ്ങളുടെ ആധിപത്യം തന്നെ കാരണം... അതിനാൽ കോൺഫറൻസിൽ പങ്കെടുക്കുവാനായി ജെഴ്സിയിൽ നിന്നും വ്യാഴാഴ്ച്ച രാത്രിയിലാണ് അവർ ഗ്വെൺസിയിലേക്ക് പുറപ്പെടുക... മടക്കയാത്ര ഞായറാഴ്ച്ച രാത്രിയിലും..."


"ഗുഡ്..." റോമൽ പറഞ്ഞു. "നേരം വെളുക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ നിങ്ങൾക്കും ബെർഗറിനും ഒരു ഫീസ്‌ലർ സ്റ്റോർക്ക് വിമാനത്തിൽ തിരിച്ചെത്താമെന്ന് സാരം... നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് പോലെ RAF ആധിപത്യം പുലർത്തുന്ന വ്യോമമേഖലയിലൂടെ..." അദ്ദേഹം ഹെയ്നിയുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു. "എന്തു പറയുന്നു ബെർഗർ...?"


"എനിക്ക് തോന്നുന്നത്, ഒരു അഗ്നിഗോളമായി മേജറും ഞാനും കൂടി കടലിൽ പതിക്കുന്നതായിരിക്കും നല്ലതെന്നാണ്... ദി ഡെസർട്ട് ഫോക്സ് ഈസ് ഡെഡ്..." അയാൾ ചുമൽ വെട്ടിച്ചു. "ആ വാർത്തയുടെ ഭാവി സാദ്ധ്യതകൾ അനന്തമായിരിക്കുമെന്ന് താങ്കൾക്ക് സമ്മതിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല ഹെർ ഫീൽഡ് മാർഷൽ..."


(തുടരും)


അടുത്ത ലക്കത്തിന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...


Friday, October 15, 2021

നൈറ്റ് ഓഫ് ദി ഫോക്സ് – 42

ഈ നോവൽ തുടക്കം മുതൽ വായിക്കുവാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...

 

ഗ്രാൻവിലായിൽ നിന്നും വടക്ക് പടിഞ്ഞാറ് ഏഴ് മൈൽ അകലെയുള്ള എയർസ്ട്രിപ്പിനരികിലെ മരക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ കാത്തു നിൽക്കുകയാണ് സോഫിയാ ക്രെസ്സൺ. ആരെയും ഒപ്പം കൂട്ടാതെ തനിയേ എത്തിയ അവൾ തന്റെ പഴയ റെനോ വാനിൽ ചാരി നിന്ന് ഒരു സിഗരറ്റിന് തീ കൊളുത്തി. വാനിന്റെ ഡോർ തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം പാസഞ്ചർ സീറ്റിൽ വച്ചിട്ടുള്ള സ്റ്റെൻഗൺ ആവശ്യം വന്നാൽ ഞൊടിയിടയിൽ എടുക്കുക എന്നതായിരുന്നു. ബാറ്ററിയിൽ ഓപ്പറേറ്റ് ചെയ്യുന്ന ഒരു റേഡിയോ ബീക്കണും വണ്ടിക്കുള്ളിൽ ഉണ്ട്. മാർട്ടിനോയും സാറയും ഹോൺലി ഫീൽഡിൽ നിന്നും ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്തു എന്ന സന്ദേശം ജെറാർഡിന് എത്തുന്നത് വരെ അവൾ ബാറിൽത്തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ഈ കാര്യത്തിൽ സമയക്ലിപ്തത അത്രയ്ക്കും പ്രാധാന്യമുള്ളതാണല്ലോ.


തണുപ്പിൽ നിന്നും രക്ഷയ്ക്കായി ചെവികൾ മൂടുന്ന ഒരു കമ്പിളിത്തൊപ്പിയും ഷർട്ടിന് മുകളിൽ ജെറാർഡിന്റെ ഒരു പഴയ ഹണ്ടിങ്ങ് കോട്ടും ആണ് അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്. വഴി മദ്ധ്യേ കണ്ടുമുട്ടാനിടയുള്ള സെക്യൂരിറ്റി പട്രോൾ സംഘത്തെക്കുറിച്ചൊന്നും അവൾക്ക് വേവലാതി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഗ്രാൻവിലാ പ്രദേശത്തുള്ള സൈനികരെയെല്ലാം അവൾക്ക് പരിചയമുണ്ടായിരുന്നു. അതുപോലെ തന്നെ അവർക്ക് അവളെയും. പോലീസുകാരാണെങ്കിൽ സൈനികർ പറയുന്നതിനപ്പുറം ഒരു പ്രവൃത്തിയ്ക്കും പോകാറുമില്ല. ചുരുക്കത്തിൽ അവളുടെ അറിവിൽപ്പെടാത്തതായി ഒന്നും തന്നെ ആ പ്രദേശത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് പറയാം. വാനിന്റെ പിൻഭാഗത്ത് ഏതാനും ചത്ത കോഴികളെയും പ്രാവുകളെയും കൂട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ട്. അഥവാ എന്തെങ്കിലും ചെക്കിങ്ങ് ഉണ്ടാവുകയാണെങ്കിൽ കരിഞ്ചന്തയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്ന ഇറച്ചിക്കോഴികൾ ആണെന്ന് കരുതിക്കൊള്ളും.


വാച്ചിൽ നോക്കിയിട്ട് അവൾ റേഡിയോ ബീക്കൺ സ്വിച്ച് ഓൺ ചെയ്തു. പിന്നെ വാനിൽ നിന്നും മൂന്ന് ടോർച്ചുകൾ എടുത്ത് എയർസ്ട്രിപ്പിലേക്ക് ഓടിച്ചെന്ന് ‘L’ തല തിരിച്ചു വച്ച ആകൃതിയിൽ മുകളിലേക്ക് കുത്തി നിർത്തി തെളിയിച്ചു വച്ചു. ശേഷം തിരികെ വാനിന് അടുത്തു വന്ന് വിമാനത്തിൽ നിന്നുള്ള സിഗ്നലിനായി കാത്തു നിന്നു.


                                                      ***


അനിഷ്ട സംഭവങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലാത്തൊരു വ്യോമയാത്രയായിരുന്നു അവരുടേത്. ഇതുപോലുള്ള നാല്പതിലധികം ദൗത്യങ്ങൾ നിർവ്വഹിച്ചിട്ടുള്ള ലെഫ്റ്റനന്റ് പീറ്റർ ഗ്രീനിന് മറ്റൊരു യാത്ര കൂടി. ഫ്രഞ്ച് തീരത്തോടടുക്കുമ്പോൾ റഡാർ കവറേജിന് താഴെക്കൂടി പറക്കുന്നതാണ് ഉത്തമം എന്ന വിദഗ്ദ്ധാഭിപ്രായങ്ങളിലൊന്നും അദ്ദേഹത്തിന് താല്പര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു തവണ ആ വിദ്യ പരീക്ഷിച്ച അവസരത്തിൽ റോയൽ നേവിയുടെ കപ്പലിൽ നിന്നുള്ള പീരങ്കിയാക്രമണമാണ് നേരിടേണ്ടി വന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ 8000 അടി ഉയരത്തിൽ ഷെർബർഗ് ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന് മുകളിലെത്തിയ അദ്ദേഹം ആ ലൈസാൻഡറിനെ അല്പം തെക്ക് ദിശയിലേക്ക് തിരിച്ചു.

 

“ഇനി പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് മാത്രം റെഡിയായിരുന്നോളൂഇന്റർകോമിലൂടെ അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുത്തു.

 

ഏതെങ്കിലും നൈറ്റ് ഫൈറ്ററുകൾ വഴി മുടക്കാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ടോ?” മാർട്ടിനോ ചോദിച്ചു.

 

സാദ്ധ്യത കുറവാണ് ജർമ്മനിയിലെ വിവിധ പട്ടണങ്ങളിൽ ആക്രമണം നടത്തുന്ന നമ്മുടെ യുദ്ധവിമാനങ്ങളെ നേരിടാനായി ഫ്രാൻസിലുള്ള നൈറ്റ് ഫൈറ്ററുകളെയെല്ലാം അവർ നിയോഗിച്ചിട്ടുണ്ടാവും

 

നോക്കൂസാറ ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു. “താഴെ ലൈറ്റുകൾ കാണാനുണ്ട്

 

പെട്ടെന്ന് ആൾട്ടിറ്റ്യൂഡ് കുറച്ച അവർക്ക് ആ ‘L’ അടയാളം വളരെ വ്യക്തമായി കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. “ദാറ്റ്സ് ഇറ്റ്ഗ്രീൻ പറഞ്ഞു. “മുമ്പ് രണ്ട് തവണ ഞാനിവിടെ ലാൻഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് അതുകൊണ്ട് യാതൊരു ചിന്താക്കുഴപ്പവുമില്ല ഇൻ ആന്റ് ഔട്ട് വെരി ഫാസ്റ്റ് എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അറിയാമല്ലോ കേണൽ?”

 

മരക്കൂട്ടങ്ങൾക്ക് മുകളിലൂടെ പറന്നെത്തി ആ പുൽമൈതാനത്തിൽ നിലം തൊട്ട വിമാനം ലൈറ്റിന് സമാന്തരമായി ഓടി നിശ്ചലമായി. ഒരു കൈയ്യിൽ സ്റ്റെൻഗണ്ണുമായി മറുകൈ വീശിക്കൊണ്ട് സോഫി ക്രെസ്സൺ വിമാനത്തിനരികിലേക്ക് ഓടിയെത്തി. ഡോർ തുറന്ന് സ്യൂട്ട്കെയ്സുകൾ താഴേക്കെറിഞ്ഞിട്ട് മാർട്ടിനോ പുറത്തിറങ്ങി. ശേഷം സാറയെ ഇറങ്ങുവാൻ സഹായിച്ചു. അവൾ ഇറങ്ങിയതും പീറ്റർ ഗ്രീൻ ഡോർ വലിച്ചടച്ച് ലോക്ക് ചെയ്തു. ഫുൾ ത്രോട്ട്‌ൽ ലഭിച്ചതോടെ കർണ്ണകഠോരമായ ശബ്ദത്തോടെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ച ലൈസാൻഡർ മൈതാനത്തിന്റെ അറ്റത്ത് ചെന്ന് പറന്നുയർന്നു.

 

വരൂ, നമുക്കിവിടെ നിന്ന് പുറത്ത് കടക്കാം നിങ്ങളുടെ സ്യൂട്ട്കെയ്സുകൾ വണ്ടിയിൽ എടുത്തു വച്ചോളൂ അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ആ ടോർച്ചുകൾ എടുത്തുകൊണ്ടു വരട്ടെവാനിന്റെ പിൻവാതിൽ തുറന്ന് കൊടുത്തു കൊണ്ട് സോഫി പറഞ്ഞു. “ഈ ബാരലുകളുടെ പിന്നിൽ ഒളിച്ചിരിക്കാൻ ധാരാളം സ്ഥലമുണ്ട് പേടിക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല ഈ പ്രദേശം കാണാപാഠമാണെനിക്ക് അഥവാ അവരെങ്ങാനും തടഞ്ഞാൽത്തന്നെ ഒന്നോ രണ്ടോ കോഴിയെയും എടുത്ത് സ്ഥലം വിടുകയേയുള്ളൂ

 

എല്ലായിടത്തും ഇങ്ങനെയൊക്കെത്തന്നെയാണല്ലേ…?സാറ ചോദിച്ചു.

 

ങ്ഹെ ബ്രെറ്റൻ പെൺകൊടിയോ!” സാറയുടെ മുഖത്തേക്ക് ടോർച്ച് അടിച്ച് നോക്കിയിട്ട് സോഫി അത്ഭുതം കൂറി. “മൈ ഗോഡ്, വന്ന് വന്ന് കൊച്ചു പെൺകുട്ടികളെയും അയച്ചു തുടങ്ങിയോ അവർ?” അവൾ ചുമൽ വെട്ടിച്ചു. “എന്തായാലും ശരി, പെട്ടെന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറൂ നമുക്ക് പോകാം

 

സോഫി വാൻ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് മുന്നോട്ട് എടുക്കവെ ബാരലുകൾക്ക് പിന്നിൽ നിലത്ത് ഇരിക്കുന്ന സാറയുടെ കാൽമുട്ട് മാർട്ടിനോയുടെ ദേഹത്ത് സ്പർശിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഒടുവിൽ അത് യാഥാർത്ഥ്യമായിരിക്കുന്നു ഇനി കളിയില്ല കാര്യം മാത്രം അവൾ മനസ്സിലോർത്തു. ഹാൻഡ്ബാഗ് തുറന്ന് ആ വാൾട്ടർ PPK തോക്ക് കെയ്സിനുള്ളിൽത്തന്നെയുണ്ടെന്ന് അവൾ ഉറപ്പ് വരുത്തി. കെല്ലി അവൾക്ക് സമ്മാനിച്ച ആ ചെറിയ ബെൽജിയൻ ഓട്ടോമാറ്റിക്ക് ഗൺ അവശ്യഘട്ടത്തിൽ അവൾക്ക് അത് ഉപയോഗിക്കാനാവുമോ? അവസരം വരുമ്പോൾ മാത്രമേ പറയാൻ കഴിയൂ മാർട്ടിനോ ഒരു സിഗരറ്റിന് തീ കൊളുത്തി അവൾക്ക് നൽകി. ശ്വാസകോശങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പുക എത്തിയപ്പോൾ അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ട ആശ്വാസം ചെറുതായിരുന്നില്ല. വാനിന്റെ ഒരു വശത്തേക്ക് ചാരിയിരുന്ന് വീണ്ടും പുകയെടുക്കവെ അവൾക്കുള്ളിൽ ആവേശം നുരയുകയായിരുന്നു.

 

                                                         ***

 

ഉറക്കമുണർന്ന സാറ കോട്ടുവായിട്ട് കൈകൾ നീട്ടി മൂരി നിവർത്തി. സമയം മദ്ധ്യാഹ്നമായിരിക്കുന്നു. മേൽക്കൂരയോട് തൊട്ട് ചേർന്നുള്ള ആ ബെഡ്റൂമിൽ കാര്യമായി ഫർണീച്ചറുകൾ ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും ആവശ്യത്തിനും മാത്രം സൗകര്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. പുതയ്ക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഷീറ്റ് ഒരു വശത്തേക്ക് മാറ്റി വച്ചിട്ട് എഴുന്നേറ്റ് അവൾ ജാലകത്തിനരികിലേക്ക് ചെന്നു. മതിലിനപ്പുറം ഹാർബറിന്റെ ദൃശ്യം തികച്ചും മനോഹരമായിരുന്നു. വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു. ഒരു ട്രേയിൽ കോഫിയുമായി എത്തിയ സോഫി ആയിരുന്നു അത്.

 

“ആഹാ, എഴുന്നേറ്റോ?” സോഫി ചോദിച്ചു.

 

“ഇപ്പോൾ അല്പം ഉന്മേഷം തോന്നുന്നു” ട്രേയിൽ നിന്നും കോഫി ഗ്ലാസ് എടുത്ത് സാറ ജാലകത്തിനരികിലെ കസേരയിൽ ഇരുന്നു.

 

സോഫി ഒരു സിഗരറ്റിന് തീ കൊളുത്തി. “നിങ്ങൾ ഇതിനു മുമ്പ് ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ടോ?”

 

“പല തവണ എന്റെ അമ്മ ഡു വിലാ കുടുംബത്തിലെ അംഗമാണ് പാതി ജെഴ്സി, പാതി ബ്രെറ്റൻ എന്നു പറയാം എന്റെ മുത്തശ്ശി ജനിച്ചത് പൈംപോളിലാണ് ചെറിയ കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോൾ ദ്വീപിൽ നിന്നും ഇടയ്ക്കിടെ ഗ്രാൻവിലായിൽ വരാറുണ്ടായിരുന്നു ആ ഹാർബറിന് മുന്നിൽ ഒരു ഫിഷർമെൻസ് കഫേ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ രുചികരമായ കോഫിയും ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സ്വാദിഷ്ടമായ സാൻഡ്‌വിച്ചും അവിടെ ലഭിക്കുമായിരുന്നു

 

“അതൊന്നും ഇപ്പോഴില്ല” സോഫി പറഞ്ഞു. “യുദ്ധം എല്ലാം മാറ്റി മറിച്ചിരിക്കുന്നു അതാ, അങ്ങോട്ട് നോക്കൂ

 

ജലയാനങ്ങളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു ആ ഹാർബർ. റൈൻ ബാർജുകൾ, മൂന്ന് കോസ്റ്ററുകൾ, പിന്നെ ജർമ്മൻ നേവിയുടെ കുറേ നൗകകൾ വാർഫിൽ വരിയായി നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ട്രക്കുകളിൽ നിന്നും സാധനങ്ങൾ ഇറക്കി ബാർജുകളിലേക്ക് കയറ്റുകയാണ് തുറമുഖത്തൊഴിലാളികൾ.

 

“ആ ബാർജുകളെല്ലാം ഇന്ന് രാത്രി ദ്വീപുകളിലേക്ക് പുറപ്പെടാനുള്ളതായിരിക്കും അല്ലേ?” സാറ ചോദിച്ചു.

 

“അതെ കുറെയെണ്ണം ജെഴ്സിയിലേക്ക് ബാക്കി ഗ്വെൺസിയിലേക്കും

 

“ഇവരെക്കുറിച്ച് എന്താണ് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം?”

 

“ജർമ്മൻ സൈനികരോ?” സോഫി ചുമൽ വെട്ടിച്ചു. “നോക്കൂ, ഞാനൊരു പ്രായോഗികമതിയാണ് എനിക്കാരോടും വെറുപ്പില്ല ഫ്രാൻസിൽ നിന്നും ഇവരെ പുറത്താക്കണമെന്നേ എനിക്കുള്ളൂ

 

“ഇവരുടെ ക്രൂരതകളെക്കുറിച്ച് വളരെയേറെ കേട്ടിട്ടുണ്ട് ഇംഗ്ലണ്ടിൽ എവിടെയും അതാണ് സംസാര വിഷയം

 

“ശരിയാണ്” സോഫി പറഞ്ഞു. “SS ഉം ഗെസ്റ്റപ്പോയും ശരിക്കും പിശാചുക്കൾ തന്നെ സാധാരണ ജനങ്ങൾക്കെന്ന പോലെ ജർമ്മൻ സൈനികർക്കും അവരെ ഭയമാണ് ഒന്നോർത്താൽ ഗെസ്റ്റപ്പോ ഭടന്മാരെപ്പോലെ തന്നെ ദുഷ്ടന്മാർ നമ്മുടെ ആൾക്കാരുടെ ഇടയിലും ഉണ്ടെന്നതാണ് വാസ്തവം ഡർനാൻ മിലിഷ്യയിലെ അംഗങ്ങൾ നാസികളോടൊപ്പം ചേർന്ന് ഫ്രഞ്ച് പ്രതിരോധ പ്രവർത്തകരെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുന്ന ഫ്രഞ്ചുകാർ...

 

“വല്ലാത്ത കഷ്ടം തന്നെ” സാറ പറഞ്ഞു.

 

“ഇതാണ് ജീവിതം കുട്ടീ ആരെയും നമുക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് സാരം അത് പോട്ടെ, ഡ്രെസ് ചെയ്ത് താഴേക്ക് വരൂ നമുക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാം

 

(തുടരും)

 

 അടുത്ത ലക്കത്തിന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...